Birazdan bulurlar beni, gelir nabzımı dinlerler. Kalbimin atmadığını anlayınca da ambulansa haber verirler. Görevliler gelir soluğumu dinler, öldüğümü anlar. Kalp masajı yapmaya gerek bile duymazlar çünkü çok fazla kan kaybettim, ılık ılık boşanıyordu deminden beri kanım. Nabzımın atmadığını soluğumun kesildiğini ve soğuduğumu anladıklarında üzerimden çıkan kimliğe bakıp, yakınlarıma ulaşmaya çalışacaklar. Sonrası mı, sonrasını biliyorsunuz. Cenaze işlemleri... Ben hayattayken sorgulamalardan ve prosedür mahiyetinde olan işlemlerden çok sıkılırdım. Yine öyleyim. Şimdi gömüleceğim zaman polis yakınlarımı sorgulayacak bir müddet arama yapacak, belki de otopsi yapacaklar. Nasılsa artık bedenimin parçalanması canımı yakmayacak.   Gömene kadar bir sürü gereksiz ayrıntı işte. Beni belki de dualarla yollayacaklar, ama benim sevenim yok tu ki. Sırf artık ölmüş son yolculuğunda bari ona iyi bir dileğimiz olsun, faydamız dokunsun diye ellerini açacaklar... Sanki onların duasına ihtiya